Minangkabau-ngî

Chhiùng Wikipedia lòi

Minangkabau-ngî (Yin-nì-ngî : Bahasa Minangkabau; Mâ-lòi-ngî : Bahasa Minangkabau) he Minangkabau-ngìn só-kóng ke yit-chúng ngî-ngièn, kóng liá-chúng ngî-ngièn ke ngìn-khiùn fûn-pu yî Yin-nì ke Sî Sumatera, Riau, Jambi, Bengkulu, Pet Sumatera, Aceh yî-khi̍p Mâ-lòi-sî-â ke Negeri Sembilan. [1] he Pet Sumatera ke thûng-yung ngî, chhai Aceh yu pûn chhṳ̂n-chok “Aceh-sén”. Mâ-lòi-sî-â ke Minangkabau-ngî chet he yù yì-mìn to Mâ-lòi-sî-â ke Sumatera Yin-nì-ngìn tai-lòi ke.

Liá-chúng ngî-ngièn lâu Mâ-lòi-ngî siông-sṳ, khì-kiên kôan-he sa-put chhîn-chhú.

Minangkabau-ngìn 19 Sṳ-ki Fòng-sṳt Yin-chông sông ke Minangkabau-ngî

Minangkabau-ngî hâ hàn-yû sú-chúng fông-ngièn. [2]

Li̍t-sṳ́[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Lui-phe̍t[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Thi-lî fûn-phu[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Fông-ngièn[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Ngî-yîm[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Vùn-fap[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Kî-pún chhṳ̀-ki[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Chu-sṳt[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Chhâm-siòng[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia yû liá-ke ngî-ngièn pán-pún:
   Minangkabau-ngî Wikipedia

chhâm-kháu vùn hien[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]

  1. Kajian Serba Lingustik: Untuk Anton Moeliono Pereksa Bahasa (2000)
  2. Nadra, Reniwati, and Efri Yades, Daerah Asal dan Arah Migrasi Orang Minangkabau di Provinsi Jambi Berdasarkan Kajian Variasi Dialektikal (2008)

chhâm-kháu sû muk[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]