Pên-tó-ngî

Pên-tó-ngî (íslenska) su̍k-yî German Ngî-chhu̍k ke Pet German Ngî-kî, hien-thoi Pên-tó ke kôn-fông ngî-ngièn. Ngièn chhṳ-kú-thoi Pet-Êu ngìn yi̍t chit Viking-ngìn sṳ́-yung ke ngî-ngièn fe̍t chhṳ̂n Kú Norse-ngî (Old Norse). Hien-thoi Pên-tó-ngî he lâu Kú Norse-ngî lì yi chui séu ke fûn-kî, khì fat-yîm fap (yû-khì he mû-yîm yîm su), he Pet German Ngî-kî tông-chûng kói-pien chui séu ke. Chhṳ Viking-ngìn chhai khiûn 1000 ngièn chhièn, chiông Kú Norse-ngî tai-to Pên-tó pin hìn-sṳ̀n Pên-tó-ngî heu, yù yî Pên-tó-ngî chhṳ̀-lùi ke piâng fap thùng ngî-fap pien-fa put thai, khì phiêu-chún-fa ke siá-fap kî yî chhṳ-kú Norse-ngî yîm-vi hì-thúng, chhai ngî ngi lâu chhṳ̀-lùi sun sì sông se mì ke piâng-siá chhâ-yi. Só-yî, hien-thoi Pên-tó ngìn fe̍t túng tet Pên-tó-ngî ke ngìn put sî fâ thai tô sṳ̀-kiên chit nèn fông-phien thi ye̍t-thu̍k khi̍p nèn lî-kié Viking sṳ̀-thoi ke kú-thoi vùn-ho̍k chok-phín fe̍t Pên-tó ke kú-thoi vùn-ho̍k chok-phín ^[1]^[2].