Pông-hâ

Pông-hâ (幫哈, Hî-lia̍p-ngî: ἅσθμα) he yit-chúng sòng-kien ke hì-tho ke man-sin yàm-tsin-sin chhi̍t-phiang, chú-yeu thi̍t-chṳ̂n he tô-pien lâu fu̍k-fat ke tsin-chhong, khó-ngia̍k-sin hì-liù chú-set. Sòng-kien tsin-chhong péu-hien vì chhón-sit, khet-sèu, hiûng-khiông kín-pet-hiûng mún lâu hì-tón. Pông-hâ phú-phiên ngin-vì he yù kî yîn lâu fàn-kin yîn-su khiung-thùng thô-chṳ ke. Tui Pông-hâ ke tsín-thôn thûng-sòng kî yî tsin chhong ke lui-hîn, sùi sṳ̀-kiên thûi yì tui chhṳ-liàu ke fán-yin, khi̍p fû-khi̍p liòng chhet thin fap. Yî-ho̍k sông tui Pông-hâ ke fûn-lui yî-kí he fat-phiang phîn-sut, yit miáu nui yung li̍t fû-khi̍p liòng (FEV1), lâu fû hì liù liòng fûng chhṳ̍t. Pông-hâ ya cho-tet pûn fûn-vì thi̍t-yin-sin fe̍t fî thi̍t-yin-sin (ku yû ke) chhṳ́ chhú thi̍t yin sin chṳ́ ke he hiong lui-phe̍t 1-hîn chhêu-men-sin fán-yin fat-chán ke chhín-hiong