Liau
Liá-piên "Liau" ke ya̍p-mien he pha̍k-fa-sṳ, yû hon-sṳ lièn-kiet"尞" ke ya̍p-mien chhai liá-hong tiám-chhut.
Liau(尞)[1], me ôn-to Káu (搞), he yit-chúng chhṳ-ngien lâu chú-thung chin-hàng ke fa̍t-thung, yit-pân he se-ngìn-é lâu heu-sâng-é chang tông-oi liau, m̀-ko thai-ngìn sàng-ha me voi liau. Cho-tet pûn ngìn liau ke tûng-sî ôn-to Thùng-mi (童物).
Ngiâng-mong[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]
- Thùng-mi (童物)
Chhâm-kháu chṳ̂-liau[phiên-siá | kói ngièn-sṳ́-mâ]
- ↑ "來尞 - 臺灣客家語常用詞辭典". Archived from the original on 2024-01-20. 2024-01-20 chhà-khon.
Chhai Wikimedia Commons liá-têu yû thùng Liau siông-koân ke tóng-on.
Liá phiên vùn-chông siá to pan-lan-chhan, ngì cho-tet yung phiên-siá fe̍t-chá khok-chhûng khì ke nui-yùng.