Mén-ngî

Mén-ngî.

Mén-ngî (閩語) he Chûng-koet chhit-thai ngî-ngièn chṳ̂-yit, fûn-cho Mén-nàm-ngî, Mén-tûng-ngî, Mén-pet-ngî, Mén-chûng-ngî lâu Phù-siên-ngî. Mén (閩) he Fuk-kien kién-chhṳ̂n. Chhai Chûng-koet chhit-thai ngî-ngièn chûng, Mén ngî-hi he chui fu̍k-chha̍p yit-chúng, ngièn-yîn he Mén-ngî fat-chán ko-chhàng chṳ̂-chûng, Mén-ngî khî ke ngìn yîn-vi phit-nan fe̍t-chá chṳ̂n-fu̍k yâ-màn-ngìn, kîn-li̍t ko hó-tô chhṳ-su thai-hîn chhiên-sái, yì-yèn pân-chéu chṳ̂-heu mò ki-siu̍k lièn-lok, chho-sṳ̀n vùn-fa sông chhâ-yi hau-thai.